z cyklu: Zagadnienia i perspektywy dotyczące obszarów wiejskich

W ostatnich latach coraz więcej młodych ludzi sięga po media społecznościowe, aby dokumentować swoje codzienne życie na wsi. Pomaga to zlikwidować przepaść między światem wiejskim i miejskim, pozwalając mieszkańcom miast poznać realia życia na wsi. Prowadząc kronikę swojej działalności, młodzież wiejska przełamuje stereotypy i uprzedzenia związane z rolnictwem, a w szczególności z hodowlą zwierząt.

Przeprowadziliśmy wywiad z Miriam Delgado Barrios, która jest doskonałym przykładem tego trendu. Ta zaledwie 25-letnia młoda kobieta z Burgos (Kastylia i León, Hiszpania) jest nie tylko hodowcą bydła, ale także pełni funkcję burmistrza swojej wioski. Ma ponad 17000 obserwatorów na Instagramie, gdzie publikuje codzienne historie i posty na temat swojej działalności.

Miriam kocha zarówno życie na wsi, jak i swoją pracę, tą pasją dzieli się na Instagramie. Choć przez dwa lata mieszkała w mieście i uczyła się zawodu kosmetyczki, później postanowiła wrócić do swojej wsi. Po odbyciu kursu zawodowego w celu zdobycia umiejętności w sektorze rolno‑spożywczym, dołączyła do brata w rodzinnym gospodarstwie, gdzie pracuje już od pięciu lat.

Celem Miriam w mediach społecznościowych jest pokazanie i upublicznienie różnych etapów jej pracy „od siewu do zbiorów” i dumne zilustrowanie życia na wsi.

„W dzisiejszych czasach w miastach są dzieci, które wierzą, że mleko pochodzi z butelki! Dlatego tak ważne jest podkreślenie pracy włożonej w wyprodukowanie litra mleka, tak aby można było ją docenić. Hodowcy mleka budzą się codziennie o szóstej rano, aby opiekować się krowami, doić je i karmić, tak aby mleko mogło trafić do sklepów i na stoły śniadaniowe ludzi. Jest to ogromny wysiłek, który nie zawsze jest dostrzegany i doceniany!”

Miriam opowiada się za równouprawnieniem płci i zachęca wszystkie kobiety pracujące w terenie do uwidaczniania swojej pracy w mediach społecznościowych.

„Kobiety wiejskie powinny podkreślać swoją codzienną pracę, aby pokazać, że my też możemy robić to, co mężczyźni. (...) Widok kobiety na polu zajmującej się zwierzętami może wydawać się dziwny. Jest nas niewiele, ale dajcie spokój! Działamy i jesteśmy wystarczająco dobre”.

Od 2019 r. Miriam pełni również funkcję burmistrza Villaquirán de la Puebla, małej osady z 52 mieszkańcami, położonej w hiszpańskiej prowincji Burgos.

„Zawsze podobała mi się idea reprezentowania moich ludzi. Startowałam w wyborach samorządowych razem z inną młodą kobietą i wygrałyśmy bezwzględną większością głosów! Dla mnie był to i nadal jest wielki powód do dumy! Uważam, że ważne jest, aby na obszarach wiejskich i w wioskach młodzi ludzie angażowali się politycznie i podejmowali działania na rzecz swojej przyszłości”.

Odkąd została burmistrzem, Miriam postawiła sobie za cel sprawić, by jej wieś stała się miejscem tętniącym życiem poprzez dalszy rozwój. Na razie wyremontowano zarówno centrum społeczne, jak i bar. Nad barem znajduje się wolne mieszkanie dla rodziny, która chciałaby przejąć ten mały biznes. W planach jest również odnowienie „domu ludowego” poprzez przekształcenie byłego domu nauczyciela w mieszkanie socjalne dla rodziny o niskich dochodach, która chciałaby się osiedlić we wsi. Odbędzie się to w ramach programu prowadzonego przez region Castilla y León.

Według Miriam głównym wyzwaniem dla obszarów wiejskich jest zdolność do przyciągania i zatrzymywania młodych ludzi. Aby osiągnąć ten cel, potrzebne są miejsca pracy i zasoby, a także mieszkania i inne usługi powiązane. Podczas naszej rozmowy telefonicznej połączenie było kilkakrotnie przerywane: „Tak to tutaj działa – mówi Miriam. – Nadal mamy wiele problemów z zasięgiem Internetu i telefonu, które muszą zostać rozwiązane. Jest to niezbędne, jeśli chcemy, aby młodzi ludzie przyjeżdżali i mieszkali na obszarach wiejskich!”

Wizja przyszłości Miriam jest pozytywna i entuzjastyczna. Chciałaby, aby administracja zwracała większą uwagę na problemy ludzi, którzy żyją i doświadczają codziennych trudności w małych miastach i wsiach. Można to osiągnąć poprzez „stałą komunikację z burmistrzami małych gmin”. Jeśli chodzi o sektor pierwotny, wzywa do tego, by ceny produktów rolnych lepiej odzwierciedlały ich wartość, uwzględniając całą pracę włożoną w wytworzenie produktu końcowego.

„Dlaczego mamy subsydia, jeśli koniec końców ceny są tak niskie, że można by je porównać do rozdawania naszych produktów za darmo?”.

Oprócz rzeczy, których nauczyłam się na kursie, miałam też doświadczenie praktyczne. Dorastałam, patrząc na pracę mojego ojca i wujka w rodzinnym gospodarstwie. Chciałabym tu złożyć hołd naszym starszym, zwłaszcza mojemu wujkowi Dario Delgado, po którym odziedziczyłam pasję do opieki nad zwierzętami i bydłem”.

W swoim końcowym przesłaniu Miriam zachęca młodzież wiejską, a w szczególności kobiety do dalszej walki. „Jeśli stracimy nasze wioski, stracimy serce sektora pierwotnego, który dla mnie jest najważniejszy. Tracąc to, tracimy wszystko!” – podsumowuje Miriam.

Autor
Marìa Coto Sauras
Dyrektor ds. rozwoju obszarów wiejskich w Red2Red
e-mail mco@red2red.net

DODATKOWE INFORMACJE
Konto Miriam Delgado na Instagramie: www.instagram.com/jovenes_agricultoras/

_{źródło: Rural Connections magazine}